Paczula

Brodziec wodny, paczulka wodna. Roślina wieloletnia z gatunku jasnotowatych. Osiąga do 70 cm wysokości, posiada włochatą łodygę i intensywnie zielone liście oraz drobne białe kwiaty. Nazwa pochodzi z języka tamilskiego, oznacza dosłownie „zielony liść”. Rośnie głównie w Indonezji, jednak występuje w wielu ciepłych krajach. Roślina posiada szerokie zastosowanie w medycynie, ogrodnictwie, perfumiarstwie jak również jest obiektem kultu. Stosowana była powszechnie na Jedwabnym Szlaku w celu odstraszania moli od przewożonych tkanin, do Europy zawitała w XIX w.

Jest jednym z najstarszych i najpopularniejszych olejków eterycznych, słynie z aktywnego działania przeciw łupieżowi i infekcjom grzybiczym skóry. Ponadto działa antypasożytniczo i pomaga w przypadku różnorodnych problemów skórnych. Paczula od wieków była używana w leczeniu trądziku. Uznawana jest za afrodyzjak, działa odprężająco i rozjaśnia umysł. Jej intensywny zapach ma działanie maskujące przykre zapachy oraz utrwalające kompozycje perfumeryjne, olejek stosuje się przy ukąszeniach węży, biegunkach, przeciw bólom głowy i brzucha. Słodki, ziołowy, korzenny, drzewno-balsamiczny, mokry aromat olejku różni się od drzewnego zapachu samej rośliny. Wykorzystuje się go na masową skalę w perfumiarstwie, występuje w jednej trzeciej istniejących zapachów oraz w co drugim zapachu męskim. Roczna światowa produkcja olejku wynosi 500 ton.

Synonimy:

• Olejek eteryczny z paczuli
• Paczula
• Patchouli
• olejek paczulowy
• brodziec wodny
• paczulka wodna
• olejek paczula